RPC, czyli Remote Procedure Call, to fundamentalna technologia umożliwiająca aplikacjom komunikację zdalną i efektywne korzystanie z zasobów sieciowych. W świecie Web3 oraz blockchain RPC pełni kluczową rolę, łącząc zdecentralizowane aplikacje z sieciami blockchain i pozwalając na wykonywanie zdalnych operacji bez konieczności znajomości szczegółów technicznych infrastruktury. W artykule wyjaśniamy, czym jest RPC, jak działa w klasycznym IT i ekosystemie blockchain oraz jakie wyzwania i praktyczne korzyści niesie jego wdrożenie.
RPC – definicja, geneza i zastosowania w IT
RPC (Remote Procedure Call) to metoda umożliwiająca wywoływanie procedur lub funkcji znajdujących się na innym komputerze tak, jakby były one częścią lokalnego programu. Koncepcja ta została wprowadzona już w latach 80. XX wieku, stanowiąc podstawę dla rozwoju architektury systemów rozproszonych, gdzie kluczowe było efektywne przekazywanie poleceń i danych pomiędzy różnymi maszynami w sieci.
Główne zastosowania RPC w klasycznym IT obejmują:
- Integrację systemów klient-serwer w aplikacjach biznesowych
- Komunikację między mikroserwisami w nowoczesnych architekturach chmurowych
- Zdalne zarządzanie usługami sieciowymi i operacjami administracyjnymi
- Budowę wydajnych systemów rozproszonych, gdzie zadania wykonywane są przez dedykowane serwery lub klastry
RPC umożliwia programistom tworzenie aplikacji, w których fragmenty logiki biznesowej mogą działać w różnych lokalizacjach, a komunikacja pomiędzy nimi jest przezroczysta dla użytkownika końcowego.
Sprawdź, jak działa technologia blockchain w biznesie, aby lepiej zrozumieć, w jakim kontekście wykorzystuje się infrastrukturę RPC.
Jak działa RPC? Kluczowe komponenty i mechanizm komunikacji
Mechanizm RPC polega na tym, że program (klient) wywołuje funkcję zdefiniowaną na innym komputerze (serwerze), przekazując odpowiednie parametry i oczekując zwrotnej odpowiedzi. Cały proces składa się z kilku istotnych etapów i komponentów:
- Stub klienta: lokalna „zaślepka”, która przechwytuje wywołanie funkcji i przygotowuje dane do przesłania
- Marshalling: proces serializacji parametrów, tak by mogły być przekazane przez sieć
- Transport: przesyłanie żądania od klienta do serwera za pośrednictwem protokołu sieciowego (najczęściej TCP/IP)
- Stub serwera: odbiera i deserializuje dane, wywołuje odpowiednią funkcję na serwerze
- Unmarshalling: deserializacja wyniku i przekazanie go z powrotem do klienta
Dzięki temu programista może wywoływać funkcje na zdalnej maszynie w taki sam sposób, jak lokalne – bez konieczności ręcznego zarządzania połączeniem sieciowym, serializacją czy autoryzacją.
W praktyce popularne implementacje RPC to m.in. gRPC (Google), JSON-RPC, XML-RPC oraz technologie takie jak SOAP czy Thrift.
RPC w blockchain i Web3 – rola, znaczenie i praktyczne wykorzystanie
W środowisku blockchain i Web3 RPC nabiera zupełnie nowego znaczenia, stając się kluczowym interfejsem dla aplikacji zdecentralizowanych (dApps) oraz portfeli użytkowników. RPC pozwala aplikacjom na komunikację z węzłami blockchain, wysyłanie transakcji, pobieranie stanu sieci czy odczytywanie danych z łańcucha bloków.
Główne pojęcia związane z RPC w blockchain:
- RPC node: węzeł blockchain udostępniający zdalny interfejs (endpoint) do obsługi zapytań od użytkowników i dApps
- RPC endpoint: adres URL lub adres sieciowy, pod którym dostępny jest interfejs RPC danego blockchaina (np. https://mainnet.infura.io/v3/…)
- JSON-RPC: najpopularniejszy protokół wykorzystywany w ekosystemie Ethereum i innych sieciach do przesyłania żądań i odpowiedzi pomiędzy aplikacją a węzłem
Najczęściej wykonywane operacje RPC w blockchain to:
- Odczytanie salda adresu portfela
- Wysłanie transakcji do sieci
- Pobranie danych o blokach, transakcjach i stanie kontraktów
- Monitorowanie zdarzeń i logów smart kontraktów
Bez infrastruktury RPC niemożliwe byłoby funkcjonowanie większości nowoczesnych aplikacji Web3, a jakość providerów RPC decyduje o wydajności i stabilności dAppów.
Publiczne i prywatne RPC – różnice, wybór i najlepsze praktyki wdrożeniowe
W ekosystemie blockchain i Web3 możemy spotkać zarówno publiczne, jak i prywatne (self-hosted) endpointy RPC. Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od wielu czynników, takich jak skalowalność, bezpieczeństwo i kontrola nad danymi.
Publiczne RPC:
- Dostarczane przez wyspecjalizowane firmy (np. Infura, Alchemy, QuickNode)
- Pozwalają szybko podłączyć dApp do sieci bez inwestycji w infrastrukturę
- Oferują wysoką dostępność, redundancję i łatwą integrację przez API
- Zwykle mają limity wykorzystania, ograniczoną personalizację i mniejszą kontrolę nad bezpieczeństwem
Prywatne RPC (self-hosted):
- Polegają na samodzielnym uruchomieniu pełnego węzła blockchain na własnych serwerach
- Dają pełną kontrolę nad danymi, prywatnością i bezpieczeństwem
- Wymagają zaawansowanej wiedzy technicznej oraz stałego utrzymania i monitoringu
- Umożliwiają customizację (np. dostęp tylko dla wybranych aplikacji)
Najlepsze praktyki wdrożeniowe:
- Dla małych i średnich projektów – rozpocznij od publicznych providerów RPC, testuj wydajność i dostępność
- Przy wzroście skali lub zapotrzebowaniu na wysokie bezpieczeństwo – przejdź na własny node lub hybrydowe rozwiązania
- Regularnie monitoruj limity API, stabilność endpointów i potencjalne przerwy w działaniu
- Zwracaj uwagę na SLA providerów i poziom wsparcia technicznego
Bezpieczeństwo i wydajność RPC – najczęstsze wyzwania i sposoby ich rozwiązania
Bezpieczeństwo i niezawodność infrastruktury RPC to kluczowy czynnik dla powodzenia projektu blockchainowego. Nieprawidłowo zabezpieczone endpointy RPC są jednym z najczęstszych wektorów ataku na dAppy i portfele.
Typowe wyzwania oraz sposoby ich rozwiązywania:
- Ataki DDoS: ochrona przez filtrowanie ruchu, limity połączeń i korzystanie z usług CDN
- Nieautoryzowany dostęp: stosowanie whitelisty adresów IP, uwierzytelnianie i autoryzacja na poziomie API
- Centralizacja providerów: unikanie polegania na jednym providerze, wdrażanie load balancingu i redundantnych węzłów
- Ograniczenia wydajności: korzystanie z dedykowanych planów providerów lub optymalizacja własnych node’ów, regularna analiza logów i skalowanie infrastruktury
Dodatkowe dobre praktyki:
- Regularne aktualizowanie oprogramowania node’ów
- Monitorowanie ruchu i automatyczne alertowanie o anomaliach
- Szyfrowanie transmisji (SSL/TLS) oraz ochrona endpointów przed ujawnieniem w publicznych repozytoriach kodu
Tylko odpowiednie zarządzanie infrastrukturą RPC pozwala zapewnić niezawodne działanie aplikacji Web3, chroniąc użytkowników przed utratą środków i danych.
Dowiedz się też, czym jest DLT – technologia rozproszonego rejestru, będąca fundamentem działania sieci, z którymi RPC się komunikuje.
FAQ – najczęstsze pytania o RPC w blockchain i Web3
Co to jest endpoint RPC w blockchain?
Endpoint RPC to adres sieciowy (np. URL), pod którym dostępny jest interfejs pozwalający aplikacjom na komunikację z węzłem blockchain – np. do przesyłania transakcji, pobierania danych czy monitorowania bloków.
Jakie są najpopularniejsze metody RPC w Web3?
Najczęściej używane metody w Ethereum to m.in.: eth_getBalance, eth_sendRawTransaction, eth_call, eth_blockNumber, a także metody do zarządzania kontraktami i pobierania logów.
Kiedy warto używać publicznego RPC, a kiedy własnego node’a?
Publiczne RPC sprawdza się na etapie MVP, testów i w małych projektach. Przy dużym ruchu, potrzebie wysokiej prywatności lub zaawansowanych funkcjach lepiej postawić własny node lub wdrożyć hybrydowe rozwiązanie.
Czy korzystanie z RPC wiąże się z kosztami?
Podstawowe publiczne endpointy są często darmowe, jednak przy wyższym limicie, SLA i wsparciu technicznym providerzy RPC pobierają opłaty abonamentowe. Własny node to koszt infrastruktury i utrzymania.
Jak zabezpieczyć infrastrukturę RPC przed atakami?
Stosuj ograniczenia dostępu (whitelisty, autoryzacja), korzystaj z firewalli i CDN, regularnie aktualizuj oprogramowanie oraz monitoruj ruch i potencjalne anomalie.
